Selepas demam campak, nampak pulak tanda cam cikenpok..siap dengan selsema lagi yang memang dah keturunan ada resdung gitu lah...yg besnya cikenpok tu tak hinggap kat muka...tp menepek kt belakang badan dan belakang kaki...hah kt kepala sekali tapi separuh je...walah...pandai kamu ye...kalau kene kat muka mmg hazab lah muka...nak tunggu parut hilang bukan sekejap kan...
Tahun ni umminya memang boleh digelar RATU CUTI aka MONTENG...ha ha ha...ye lah bila anak tak sihat ni auto je cuti tahun habis...sebelum tu dengan kerap demam, denggi, campak sekarang cikenpok lak....oleh itu, bersedialah siapa dah ada anak ni, cuti mesti habis kat dia je...anak sakit, mak bukan boleh MC pun..isk isk isk sadis kan...bila dah habis cuti kene berkorban unpaid leave..4 hari lah juga...nasiblah senang lepas...
Masa cuti 4 hari tu lah juga....ada satu hari tu kalau tak silap hari khamis hujan lebat...siap petir kilat...awal2 lagi dah cabut segala plug utama...tidur lebih enak sih!..adik ipar plak ada sebab dia cuti...bila bangun dan selepas mandikan si budak tecik tuh...dia bersungguh duduk kat peha maksu dia...mata lak arah TV..owh suh bukak TV...ahkak beriya lah pasang plug balik..ON TV failed, tekan remoote tak oleh...ha sudah...masa ni tak terfikir lagi kene sambar kilat...sebab yakin plug sume dah cabut...sekali teringat netbook...pun tak bleh ON!! huwaaa...alkisahnya, ramalan kerugian hampir 1 juta ringgit melesia...masih dalam siasatan...huhuhuhu...ok ahkak tipu...ahaks...yang hancus adalah TV, DVD, decoder astro, netbook, modem + telefon rumah...duhai hati...bersabarlah..
.Dah OK tanpa keluar sesen pun adalah decoder astro, netbook, modem + telefon rumah...DVD dah taknak fikir dah, rancangan TV yang ada pun tak tertengok..lagipun DVD tu hadiah cabutan bertuah Carefour lama sudah...sekarang tinggal TV cap ayam tuh...tanya kedai baiki dorang takmo amik...kedai melayu, ingat nak tolong melayu tp jadi cam ni lak...pastu tatau nak baiki mana....nasib baik ada TV spare zaman Inggeris menjajah dulu...jadiklah wat sementara nak uruskan TV cap ayam nih...haihhh....
2 hari selepas naik kerja...pemergian ayahanda ahkak...boleh baca di entri ini...ahkak nak cerita balik leh tumpah darah airmata ni kang...cukup 7 tempayan nanti...
Masa ni cikenpok si kecik masih belum pulih lagi...tapi dah melepasi tahap bahaya hohoho...tinggal parut je...tapi ye lah mende nak jadi...naik plak ruam kat muka...bintik2 merah, bila kering siap mengelupas...isk isk...pulak hari balik ke kampung masa kepergian ayahanda tu, baru perasan ada sesuatu gigit kat kaki dia...2 tempat...nampak merah...ingatkan gigitan biasa je buh lah minyak gamat....tapi bila malam monitor kaki dia semakin bengkak, berair dan dia start la menggaru..bila garu luka....ohh sungguh risau...malam tu juga ke klinik...doktor geleng kepala, dia kata DAH TERUK...wah saspen ayat tu...kekdahnya selepas buh krim terus kene bandage...dua belah kaki...siannya...balut supaya dia tak menggaru tempat luka...sini terbang RM40...
Bertahan 2 hari, masih tak nampak kesan...pergi lak ke klinik pakar kanak2...terbang lagi RM82...tapi berkesan..alhamdulillah...cuma tang garu tu ambil masa...kadang2 dia dh jadi habit lak sebab bila merengek nak tido, minum susu sambil garu kepala...dulu takda!!...ishhhhh....
Tak sampai sehari balik daripada Johor, dikejutkan dengan pemergian pakcik sebelah ahbang lak....oleh itu, bergegas plak ke utara...walaupun tak sempat sampai semasa kebumi...cuti dah habis ye kawan2...apa lagi mencarik MC la jawabnya 3 hari...hakhakhak!
Bila dah berlarutan lama sangat masih belum pulih sepenuhnya...kami ambil keputusan untuk ke hospital Serdang...tapi disebabkan hospital ni PAKAR kerajaan...dorang mintak surat rujukan doktor tak kisah dari klinik kesihatan/klinik swasta...asal ada surat rujukan doktor baru leh wat temujanji....sebab hospital ni takda cam hospital lain yang ada pemeriksaan pesakit luar ya...settle temujanji lega..tapi maklumlah la berbulan baru set temujanjinya...sebulan lebeh okeh...
Okeh..tamat....
Ahkak harap dengan semua dugaan ni, semakin mendekatkan diri padaNYA...menginsafi kekhilafan diri...
No comments:
Post a Comment