Acik baru sampai ofis setengah jam yang lalu...kalau tolak perjalanan sejam dengan pengangkutan awam..acik dah lama sampai yer...jangan senyum sinis kat acik..mungkin Allah permudahkan kehidupan acik dengan boleh masuk lambat walaupun ada juga lirikan² kurang senang...maaf setakat lirikan mata acik tak amik pusing...acik ada hal...nak wat cemana...acik bukan bangun lambat, bukan pergi shopping kat MyMydin, bukan pergi jumpa customer tapi anak acik demam panas mula malam tadi...
Takkan acik nak tinggalkan begitu sahaja dengan kata² seperti :-
"Nah kak, Mu'adz demam ni tapi takde ubat"
Acik risau bila dalam jagaan orang...walaupun anak acik tu dikategori kesayangan mereka...*sila percaya....tapi tak boleh juga harapkan 100% untuk dorang beri perhatian lebih pada anak acik...budak² yang lain pun manusia juga kan..perlu perhatian...
Maka ke klinik dululah acik...cek apa patut.....dapatlah ubat demam dan batuk+kahak...tengok dia aktif je walaupun badan rasa dedor la skit...acik ni kalau boleh taknaklah bagi ubat sangat...tapi macam takde pilihan...acik keje..kalau acik tak keje bolehlah acik buat petua tradisional pantau keadaan anak acik seharian...bila dalam jagaan orang dan acik jenis tak mau susahkan orang...inilah pilihan yang ada...itupun acik bekalkan ubat batuk+kahak je..sebab kesian dengar dia batuk cam susah kahak nak keluar....ubat demam acik simpan...tengok keadaan malam nanti sebab demam panas dia menyerang malam je....kalau nak petua tu pun malam je lah boleh acik usahakan nanti...
Yang acik heran ada juga masih tak faham...lelagi yang masih belum kahwin, lelagi yang belum ada anak...sebab dulu pun acik pernah rasa perasaan camtu, tak faham dengan orang ada anak...tapi bila dikelilingi orang² dah beranak dan sendiri ada anak...sangatlah memahaminya...tapi golongan kertu pun ada juga masih tak faham...ada anak juga bezanya anak² dah besar dah pandai pergi klinik mintak ubat sendiri....tah lah tak tahulah....
Sekian, laporan dari meja ofis....
No comments:
Post a Comment